Όταν και η ΑΕΚ θα χρειάζεται τον «Λύμπε»…

Του Νίκου Λυμπερόπουλου τού πήρε έναν χρόνο για να περάσει από την άλλη μεριά του ποταμιού. Ποδοσφαιριστής έως το καλοκαίρι του 2012, τεχνικός διευθυντής από το καλοκαίρι του 2013. Σαν να ήταν έτοιμος από καιρό. Μόνο που μάλλον δεν ήταν. Αυτό δεν έχει να κάνει με τις γνώσεις του, με τη διάθεσή του, τον επαγγελματισμό του, τις ικανότητές του τελοσπάντων. Ολα αυτά είναι αδιαμφισβήτητα στοιχεία για εκείνον...

Του Θοδωρή Τσούτσου

Εχει να κάνει με την ποδοσφαιρική πραγματικότητα που βιώνει από τότε. Ενα χρόνο έμεινε στην ΑΕΚ σε αυτό το νέο για τον ίδιο πόστο, από Ιούνιο σε Ιούνιο και μάλιστα σε χαμηλότερες κατηγορίες, ένα εξάμηνο όλο κι όλο στον Παναθηναϊκό. Δηλαδή, μπορεί μεν να πήρε το χρίσμα του τεχνικού διευθυντή μέσα σε ένα χρόνο, στο άψε σβήσε φαίνεται για έναν άνθρωπο που ως ποδοσφαιριστής έκανε τόσο σπουδαία καριέρα. Αλλά από τα τέσσερα χρόνια που ακολούθησαν μόλις τον 1,5 ήταν ενεργός. Το λες και λίγο, σίγουρα το λες ελάχιστο σε σχέση με τη δυναμική που έχει το όνομα "Λύμπε" στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Για τη φύση της δουλειάς του υπάρχουν πολλοί αρμόδιοι για να μιλήσουν. Θα υπάρξουν κι άλλοι στην ποδοσφαιρική διαδρομή του σε αυτό το ρόλο πλέον. Για εκείνον, όμως, είναι σημαντικό αυτό να γίνει και πάλι πολύ σύντομα. Να μην περάσει πολύς καιρός από τη στιγμή που ο χώρος του ποδοσφαίρου θα αρχίσει και πάλι να "μιλάει" για τον Νίκο Λυμπερόπουλο σε νέο ρόλο πλέον. Για αυτό το νέο πρότζεκτ ΑΕΚ είναι σπουδαίο. Μοιάζει, όμως, αυτή τη στιγμή εκείνος να έχει μεγαλύτερη ανάγκη μια δουλειά σαν αυτή που φέρεται να είναι έτοιμη να του προσφέρει η ΑΕΚ, από ό,τι η ΑΕΚ τον Νίκο Λυμπερόπουλο.

Σε τέτοιου είδους συνεργασίες το φυσιολογικό είναι το αντίθετο. Ο σύλλογος να έχει ανάγκη τον άνθρωπο που επιλέγει. Αυτό, λοιπόν, προοδευτικά θα πρέπει να συμβεί και στη σχέση ΑΕΚ - "Λύμπε". Οταν γίνει, όταν δηλαδή η ΑΕΚ θα είναι εκείνη που περισσότερο θα τον χρειάζεται από ό,τι εκείνος την ΑΕΚ, τότε θα έχουν πετύχει και οι δύο. Αυτός θα πρέπει να είναι και ο μεγάλος στόχος σε αυτή τη συνεργασία, που μπορεί να ξεκινά με μεγάλο συναίσθημα, αλλά θα πρέπει στην πορεία να επικρατήσει ο επαγγελματισμός. Οταν θα συμβεί αυτό, ο σύλλογος και ο σπουδαίος αυτός άνθρωπος του ελληνικού ποδοσφαίρου μαζί θα μπορέσουν να πετύχουν εξαιρετικά πράγματα.

Για να φτάσουμε, όμως, σε αυτό το σημείο θα πρέπει να περάσει καιρός. Χρειάζεται χρόνος. Δεν ήταν αρκετοί μέχρι τώρα ούτε οι δώδεκα μήνες της πρώτης παρουσίας του στην ΑΕΚ από εξωαγωνιστικό πόστο, ούτε βέβαια οι έξι στον Παναθηναϊκό. Τέτοιες δουλειές χρειάζονται υπομονή και εμπιστοσύνη για να έχουν αποτελέσματα. Και από τις δύο πλευρές, για να μην παρεξηγηθούμε...

Χρειάζονται, όμως, κάτι ακόμα. Να κριθούν και να αντιμετωπιστούν ως ανεξάρτητες συνεργασίες σε σχέση με το παρελθόν. Ο Λυμπερόπουλος μέχρι τώρα δοκίμασε σε δύο ομάδες, στις οποίες πέρασε χρόνια και ως ποδοσφαιριστής. Τώρα ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο. Η προσφορά του δεν μπορεί να είναι συγκρίσιμο μέγεθος με τον εαυτό του ως ποδοσφαιριστής. Είναι άτοπο.

Ο Λυμπερόπουλος δεν θα συνεργαστεί με την ΑΕΚ για να πάρει την μπάλα, να σουτάρει από τα 40 μέτρα και να την στείλει στο "γάμα" της εστίας του Ολυμπιακού. Ούτε για να σκοράρει εναντίον του Παναθηναϊκού, όπως είχε το συνήθειο να κάνει. Αν ήταν να κάνει αυτά, ξέραμε ότι μια χαρά θα τα καταφέρει. Συμφώνησε με την ΑΕΚ για να κάνει άλλη δουλειά. Και για αυτήν πρέπει να κριθεί.

Καταρχάς το έχει ανάγκη ο ίδιος να συμβεί αυτό. Να "τινάξει" από πάνω του όσα είχε ζήσει ως ποδοσφαιριστής τα προηγούμενα χρόνια. Αν δεν γίνει αυτό, σε όλες τις δουλειές του σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα από τη στιγμή που θα αναλαμβάνει, θα αντιμετωπίζεται ως ο Λυμπερόπουλος που ως ποδοσφαιριστής είχε πετύχει πολλά περισσότερα από όσα ως τεχνικός διευθυντής. Αυτό δεν τού πρέπει και ασφαλώς, δεν είναι και δίκαιη προσέγγιση για τον ίδιο. Εστω και αν μπροστά του, όλοι μας έχουμε λόγους να το πιστεύουμε αυτό, έχει πολλά ακόμη χρόνια να κριθεί και αυτή η νέα του δουλειά στο χώρο του ποδοσφαίρου. Η πρώτη νέα ευκαιρία του είναι τώρα...